Seat 1 E + F, 32 E + F en 21 E + F
Door: Marloes
01 Mei 2007 | Nederland, Woerden
Dag lieve mensen,
Na 41 uur reizen zijn we vanochtend aangekomen op Schiphol waar onze ouders ons op stonden te wachten. Ik had een groot RTL4 huil- en omhelsfestijn (zoom in op de traan!) voor ogen gezien, maar het werd een rustig he-he-we-zijn-er-gewoon-weer. De laatste sfeerimpressie wordt hier gegeven:
Onze korte vakantie is omgeven door een groot slecht karma, wat mooi geillustreerd werd door de zondagochtend waarin we wakker werden in ons bed in het hostel. Omdat Erik moest plassen, stond hij op om naar toilet te gaan (de weg er naar toe en de plek zelve kende hij zijn duimpje). Ik nam met enige verwarring het gespet van zijn voetstappen naar de toilet waar. Het leek er op hij zijn plas niet op had kunnen houden, maar niets was minder waar: het hostel was ondergelopen met een 4 cm hoge laag water, afkomstig uit de kamer naast ons waar een kraan open was blijven staan. Later bleek dat de senora van het hostel al een uur bezig was het overtollige water de weinige putjes in te vegen, maar het ongepast vond ons wakker te maken. Gelukkig hadden we onze rugzakken op het derde bed in de kamer gelegd.... De kleine rugzak met de camera daarentegen lag wel op de grond, maar tot nu toe doet deze het nog prima (zouden we toch een onderwater camera gekocht hebben?).
Seat 1E + 1F.
Deze plaatsen mochten wij bezetten van Cusco naar Lima, vanwaar we een geweldig uitzicht hadden over de Andes. Ik heb nog nooit een bergketen gezien die nog zo ruw en natuurlijk is. We hadden speciaal gevraagd om plaatsen aan de rechterzijde van het vliegtuig, omdat onze heilge LP had gemeld dat je vandaaruit de >6000 m hoge Salkantay berg zou kunnen zien liggen (en ik geloof dat we die gezien hebben).
Op het vliegveld van Lima kwamen we om half 12 aan, en mochten we nog even genieten van alle geuren en kleuren van de Peruanen. Dit duurde gelukkig maar 10 uur (hybernation is de term die ik ons kan toeschrijven). Na veel discussie van Erik met een Continental Airlines medewerker over het betalen van onze omboekboete (dikke van Dalen??) in euro's in plaats van dollars, konden we inchecken. Mensen die Erik kennen weten dat hij zich dan alweer wat beter voelt.
Ik daarentegen voelde me niet erg lekker, omdat mijn lichaam sinds 6 dagen al zelf druk in de weer is de bacterien en parasieten af te voeren in de vorm van de alombekende reizigersdiarree, zelfs met de niet aan te slepen hoeveelheden Loperamide.
Seat 32 E + F.
Het stijgen en dalen van de vliegtuigen bevalt Erik en zijn maag-en darmstelsel toch nog niet helemaal. Dat kan natuurlijk ook niet anders als je een paar uur eerder dan gepland afscheid genomen hebt van je klinische huis en haard (of zoals Doctor Pedro zei: is OK, but beeetterrr mooorre hourrrs). De bovengenoemde plekken behoren ons toe op de vlucht van Lima naar Newark in New York. Het is afgeladen vol en het aantal Peruanen is vergeleken met de eerste vlucht gereduceerd met 50%.
We zijn vertrokken om 11 uur 's avonds en komen om 7 uur in de ochtend aan. We hebben dus al een nacht gemist.
Hier kunnen we nog genieten van de geuren en kleuren van het handjevol Peruanen en de geuren en eetgedragingen van de Amerikanen. Te midden van Dunkin Donut/Pizzahut/MacDonalds-schransende lokalen eten wij ons bakje met salade en stokboordje, in dezelfde tijd waarin er 5 verschillende lokalen elkaar hebben afgelost aan de tafel naast ons. Toch doen we geen 9 uur over ons bakje, en begeven we ons na de bewuste wachttijd naar de incheckbalie.
Seat 21 E + F.
De laatste vlucht mogen we weer eens doorbrengen boven de vleugel. Deze stad is ons goed bijgebleven, ondanks de regen die we daar hadden. Na een laatste blik op Manhattan is het de laatste 7 uur uitzitten.
Vanochtend om 7 uur zijn we dus aangekomen en hebben wederom een nacht gemist. Na een uurtje of 2 in de gevaarlijke blijf-ik-wel-of-niet-liggen-slaap zijn we om half 5 vanmiddag naar de Woerdense huisarts geweest om na te laten kijken wat er allemaal voorgeschreven is in Cusco. Zijn er nog mensen geweest die op internet hebben gezocht naar de Salmonella en Giardia Lamblia? Die weten dan ook dat Ciprofloxacin (merknaam Ciriax in Peru) en Metrodinazol (merknaam Flagyl) de juiste voor te schrijven antibiotica zijn, maar niet gegeven hoeven te worden als men gezond is. Erik heeft beiden gehad en ik alleen de Flagyl (waarbij op Wikipedia vermeld staat: "Metronidazole is listed by the International Agency for Research on Cancer (IARC) as a potential human carcinogen. Although some of the testing methods have been questioned, it has been shown to cause cancer in experimental animals. Nevertheless, it appears to have a fairly low potential for cancer risk and under most circumstances the benefits of treatment outweighs the risk.") Uhum......
De komende week blijven we nog lekker thuis om bij te komen van alle uitdagingen en even lekker in ons eigen potje te roeren om de 3 monsters te verzamelen voor het ziekenhuis waarmee bepaald kan worden of alles uit ons stelsel verdwenen is..... Ik wil bij deze dan ook een weddenschap starten, waarin men aan kan gaan geven wie wat en in welke mate heeft. De uitslag zal volgende week op deze site verschijnen.
Hasta la pasta!!
Na 41 uur reizen zijn we vanochtend aangekomen op Schiphol waar onze ouders ons op stonden te wachten. Ik had een groot RTL4 huil- en omhelsfestijn (zoom in op de traan!) voor ogen gezien, maar het werd een rustig he-he-we-zijn-er-gewoon-weer. De laatste sfeerimpressie wordt hier gegeven:
Onze korte vakantie is omgeven door een groot slecht karma, wat mooi geillustreerd werd door de zondagochtend waarin we wakker werden in ons bed in het hostel. Omdat Erik moest plassen, stond hij op om naar toilet te gaan (de weg er naar toe en de plek zelve kende hij zijn duimpje). Ik nam met enige verwarring het gespet van zijn voetstappen naar de toilet waar. Het leek er op hij zijn plas niet op had kunnen houden, maar niets was minder waar: het hostel was ondergelopen met een 4 cm hoge laag water, afkomstig uit de kamer naast ons waar een kraan open was blijven staan. Later bleek dat de senora van het hostel al een uur bezig was het overtollige water de weinige putjes in te vegen, maar het ongepast vond ons wakker te maken. Gelukkig hadden we onze rugzakken op het derde bed in de kamer gelegd.... De kleine rugzak met de camera daarentegen lag wel op de grond, maar tot nu toe doet deze het nog prima (zouden we toch een onderwater camera gekocht hebben?).
Seat 1E + 1F.
Deze plaatsen mochten wij bezetten van Cusco naar Lima, vanwaar we een geweldig uitzicht hadden over de Andes. Ik heb nog nooit een bergketen gezien die nog zo ruw en natuurlijk is. We hadden speciaal gevraagd om plaatsen aan de rechterzijde van het vliegtuig, omdat onze heilge LP had gemeld dat je vandaaruit de >6000 m hoge Salkantay berg zou kunnen zien liggen (en ik geloof dat we die gezien hebben).
Op het vliegveld van Lima kwamen we om half 12 aan, en mochten we nog even genieten van alle geuren en kleuren van de Peruanen. Dit duurde gelukkig maar 10 uur (hybernation is de term die ik ons kan toeschrijven). Na veel discussie van Erik met een Continental Airlines medewerker over het betalen van onze omboekboete (dikke van Dalen??) in euro's in plaats van dollars, konden we inchecken. Mensen die Erik kennen weten dat hij zich dan alweer wat beter voelt.
Ik daarentegen voelde me niet erg lekker, omdat mijn lichaam sinds 6 dagen al zelf druk in de weer is de bacterien en parasieten af te voeren in de vorm van de alombekende reizigersdiarree, zelfs met de niet aan te slepen hoeveelheden Loperamide.
Seat 32 E + F.
Het stijgen en dalen van de vliegtuigen bevalt Erik en zijn maag-en darmstelsel toch nog niet helemaal. Dat kan natuurlijk ook niet anders als je een paar uur eerder dan gepland afscheid genomen hebt van je klinische huis en haard (of zoals Doctor Pedro zei: is OK, but beeetterrr mooorre hourrrs). De bovengenoemde plekken behoren ons toe op de vlucht van Lima naar Newark in New York. Het is afgeladen vol en het aantal Peruanen is vergeleken met de eerste vlucht gereduceerd met 50%.
We zijn vertrokken om 11 uur 's avonds en komen om 7 uur in de ochtend aan. We hebben dus al een nacht gemist.
Hier kunnen we nog genieten van de geuren en kleuren van het handjevol Peruanen en de geuren en eetgedragingen van de Amerikanen. Te midden van Dunkin Donut/Pizzahut/MacDonalds-schransende lokalen eten wij ons bakje met salade en stokboordje, in dezelfde tijd waarin er 5 verschillende lokalen elkaar hebben afgelost aan de tafel naast ons. Toch doen we geen 9 uur over ons bakje, en begeven we ons na de bewuste wachttijd naar de incheckbalie.
Seat 21 E + F.
De laatste vlucht mogen we weer eens doorbrengen boven de vleugel. Deze stad is ons goed bijgebleven, ondanks de regen die we daar hadden. Na een laatste blik op Manhattan is het de laatste 7 uur uitzitten.
Vanochtend om 7 uur zijn we dus aangekomen en hebben wederom een nacht gemist. Na een uurtje of 2 in de gevaarlijke blijf-ik-wel-of-niet-liggen-slaap zijn we om half 5 vanmiddag naar de Woerdense huisarts geweest om na te laten kijken wat er allemaal voorgeschreven is in Cusco. Zijn er nog mensen geweest die op internet hebben gezocht naar de Salmonella en Giardia Lamblia? Die weten dan ook dat Ciprofloxacin (merknaam Ciriax in Peru) en Metrodinazol (merknaam Flagyl) de juiste voor te schrijven antibiotica zijn, maar niet gegeven hoeven te worden als men gezond is. Erik heeft beiden gehad en ik alleen de Flagyl (waarbij op Wikipedia vermeld staat: "Metronidazole is listed by the International Agency for Research on Cancer (IARC) as a potential human carcinogen. Although some of the testing methods have been questioned, it has been shown to cause cancer in experimental animals. Nevertheless, it appears to have a fairly low potential for cancer risk and under most circumstances the benefits of treatment outweighs the risk.") Uhum......
De komende week blijven we nog lekker thuis om bij te komen van alle uitdagingen en even lekker in ons eigen potje te roeren om de 3 monsters te verzamelen voor het ziekenhuis waarmee bepaald kan worden of alles uit ons stelsel verdwenen is..... Ik wil bij deze dan ook een weddenschap starten, waarin men aan kan gaan geven wie wat en in welke mate heeft. De uitslag zal volgende week op deze site verschijnen.
Hasta la pasta!!
-
01 Mei 2007 - 20:07
Marloes:
Familie Maas, heel erg bedankt voor jullie kaartje! Als tegenprestatie hebben we wat theezakjes voor jullie verzameling.
-
01 Mei 2007 - 20:11
Marita:
wat een tekst van die medicijnen!kon je alles laten staan of moet je die ook nog innemen/?
ik denk dat marloes de hoogste mate heeft omdat erik al anti biotica heeft gehad
p.s.wat levert die weddenschap op? -
02 Mei 2007 - 20:32
Marloes:
De arts heeft Erik geadviseerd de antibioticakuur voor de Salmonella af te maken.
Tja, de prijs.... retourtje jungle? -
03 Mei 2007 - 10:40
Marita:
ik hoop dat erik dat ook doet!
ga je mee als tolk?
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley